De ervaring van Tom (5) en zijn ouders

De 5-jarige Tom* eet slecht. Zijn ouders vinden hem vaak moe en hangerig, de huisarts verwees in eerste instantie naar een diëtiste.

Tom eet nu op zich wel voldoende, hij is tenger maar groeit volgens de curve. Zijn ouders zitten ook niet op één lijn in de aanpak. Vader vindt dat moeder Tom te veel verwent, moeder vindt vader te streng. Tom wil nu ook niet meer dat vader hem naar bed brengt hoewel het toen moeder laatst een weekje weg was met vriendinnen wel goed ging tussen vader en Tom. Ouders vinden dat Tom thuis steeds slechter luistert, de leerkracht op school vindt hem in de klas stil en bedrukt.

In het 5 gesprekkenmodel worden de zorgen van de ouders besproken, de grote spanning bij de ouders wordt duidelijk en ouders vertellen hoe er geen maaltijd meer gezellig verloopt. Als ouders zich realiseren hoe ze zelf ook tegen de maaltijden opzien kunnen zij zich beter voorstellen hoe dat voor Tom moet zijn en hoe ze misschien in een vicieuze cirkel zijn beland rond het eten. Er is stress want Tom eet niet maar door de stress wordt het eten verbonden met spanning. Door zich dat te realiseren verandert er al iets en komt er ruimte voor andere dingen. De voorkeur van Tom voor moeder kan ook als leeftijdsverschijnsel worden gezien. In een gesprek met de ouders zonder Tom vertellen de ouders over relatieproblemen, zij overwegen daar elders hulp voor te zoeken. Het eten van Tom is nog steeds niet heel goed maar het is ook niet achteruit gegaan en soms eet hij een dag opeens prima. Ouders kunnen het wel beter hanteren en er is geen strijd meer over. Na vier gesprekken geven de ouders aan zich zo voldoende geholpen te voelen en wordt het contact afgesloten.