Het verhaal van Kees (8)

Kees is 8 jaar. Zijn ouders kenden elkaar maar kort voor moeder ongepland zwanger werd.

De ouders hadden de eerste levensjaren van hun zoon ernstige relatieproblemen waar moeder op reageerde met een depressie terwijl vader in zijn werk vluchtte.

Toen Kees een peuter was zochten zij voor het eerst hulp omdat ze moeilijk met de driftbuien en het slechte luisteren van Kees konden omgaan maar opvoedingsondersteuning gaf maar beperkt verbetering. In groep 4 van de basisschool wordt ADHD geconstateerd en met Ritalin verbetert de concentratie maar Kees slaapt slecht, is prikkelbaar en heeft geen vriendjes. De leerkracht heeft de term speciaal onderwijs al eens laten vallen omdat zij in een grote klas Kees moeilijk te hanteren vindt.

Bij onderzoek wordt een onveilige gehechtheidstijl gevonden, de neiging om zijn omgeving voortdurend te willen controleren, slechte beheersing van zijn gevoelen en impulsen en moeite om zich in anderen in te leven. Zijn vermogen tot mentaliseren is onder het gewone niveau voor de leeftijd.  Voor Kees wordt een MBT-K therapie geïndiceerd met daarnaast een ouderbegeleiding.

Na een jaar therapie en ouderbegeleiding vertellen de ouders dat Kees een gelukkiger indruk maakt, zij kunnen zelf als het hoog oploopt beter begrijpen wat de aanleiding is voor zijn uitbarstingen en blijven er rustiger onder. Ook op school gaat het beter en Kees is laatst voor een verjaardagspartijtje uitgenodigd. Hij heeft de Ritalin nog steeds nodig maar over speciaal onderwijs wordt niet meer gesproken.